Hi, mijn naam is Patty, 29 jaar en jobhunter bij Welke. Ik ben een positieve en enthousiaste Friese kruidkoek gekneed van Nigeriaans deeg! Dat betekent dat ik half Fries en half Nigeriaans ben en zo omschrijf ik altijd mijn afkomst. In mijn vrije tijd word ik super happy van motorrijden en ga ik graag toeren op mijn eigen Honda Hornet, waar ik dan ook super trots op ben.
Interview Patty Emma’s – Jobhunter bij Welke
‘’Great things never came from comfort zones.’’
‘’Mensen helpen en iets voor ze kunnen betekenen vind ik belangrijk.’’
Inmiddels ben ik alweer 3 jaar werkzaam als jobhunter bij Welke. Na mijn afstuderen van de opleiding HBO Human Resources Management ben ik direct begonnen bij Welke en niet meer weggegaan. Voor mij is het erg belangrijk dat ik mensen kan helpen en echt iets voor ze kan betekenen. Het bevalt mij hier dan ook prima! Welke voelt voor mij echt als een tweede familie en er heerst een ‘wij-cultuur’ met een informele sfeer. Ik kan hier mijzelf zijn en dat is wat ik ontzettend belangrijk vind binnen een organisatie.
Jobhunter bij Welke
Als jobhunter ondersteun ik kandidaten bij alle praktische activiteiten die ze voor hun traject gaan uitvoeren. Samen met de kandidaat maak ik een mooi cv, controleer ik sollicitatiebrieven, geef ik tips over hun LinkedIn pagina en bel ik regelmatig naar organisaties die een kandidaat interessant vindt. Daarbij spar ik met kandidaten over vacatures en functies om te kijken wat het beste past bij zijn of haar werkverleden, persoonlijke eigenschappen, kwaliteiten en beperkingen.
Ik probeer kandidaten zekerder te maken op het gebied van solliciteren en ervoor te zorgen dat ze zoveel mogelijk zelfredzaam worden op de arbeidsmarkt. Met mijn tips en tricks kan de kandidaat, ook na afloop van het traject als Welke wegvalt, zelfstandig de arbeidsmarkt op en de zoektocht naar een nieuwe passende baan voortzetten. Naast alle praktische en ondersteunende werkzaamheden monitor ik of er voldoende activiteiten gedaan worden, rekening houdend met de WIA-keuring.
Het echte ‘wij-gevoel’ geven.
Wat ik erg belangrijk vind is dat de kandidaat het gevoel heeft dat we het samen doen (de kandidaat, jobhunter én de re-integratiebegeleider) en dat we samen het beste resultaat bereiken. Dus het echte ‘wij-gevoel’ te geven (ja, ik ben een beetje fan van de ‘wij-cultuur’).
Om dit te creëren, probeer ik te allen tijde positief en enthousiast te zijn naar kandidaten. Ik ben van mening dat met de juiste mindset heel veel bereikt kan worden. Daarom hou ik absoluut niet van negativiteit. Ik probeer de kandidaat te laten inzien en voelen dat ze een échte aanwinst zijn voor iedere organisatie en dat ze iets te bieden hebben. Daarnaast vind ik werken in het algemeen belangrijk, omdat je daardoor een bijdrage levert aan de maatschappij.
De kunst om een kandidaat rustig te benaderen.
In de praktijk hebben we ook te maken met heftige casussen en dan moet ik een juiste balans vinden tussen mijn enthousiasme en de situatie waarin de kandidaat zich bevindt. Dat betekent dat ik mij dan een klein beetje moet inhouden om de kandidaat niet te veel te belasten. Het is dan de kunst om de kandidaat rustig te benaderen en het type opdrachten en het tempo (enigszins) aan te passen.
Daarbij heb ik ook wel eens kandidaten die mij het gevoel geven dat ze alle activiteiten voor mij doen en niet voor hun zelf. Aan mij (ons) dan de taak om de verantwoordelijkheid van het traject terug te leggen waar hij hoort; bij de kandidaat zelf. Ja, er zitten veelal bepaalde verplichtingen aan onze trajecten, maar probeer het om te draaien naar iets positiefs en er je voordeel uit te halen!